Wie niet kan volgen klikt best op deze volzin, want zonder de oorspronkelijke brief is er natuurlijk niet veel aan. Of hier. Vrijheid blijheid.

Hoe ouder je wordt, hoe vervelender het is om brieven te krijgen. Vroeger zag ik de post als een fantastisch bedrijf. Op zijn met fietstassen beladen stalen ros, bulkend van de prachtigst versierde liefdesbrieven, van geld uitpuilende verjaardagskaarten van de bomma, en postpakketten die de sinterklaasperiode uit z’n voegen deed barsten van pure filantropie, peddelde de postbode met oprecht enthousiasme van deur tot deur. Had ik toen geweten dat deze snodaarden op een dag uitsluitend facturen en krantjes van de Carrefour in mijn brievenbus gingen proppen, ik had z’n nieuwjaarskalender opgerold en in z’n hol gedouwd. Bij wijze van spreken.

Vandaag was een uitzondering.

Ow jesssss

Toegegeven, het is dan misschien niet van de Koning zelf, en het brengt op zich niet echt veel zoden aan de dijk, maar ik heb vandaag geleerd dat zelfs het paleis sneller antwoordt dan de gemeente. Wat ik ga doen met die vers vergaarde kennis is me nog niet helemaal duidelijk, maar met zo’n sympathieke buurman kan het niet lang meer duren eer m’n poort eindelijk afgepaald wordt.

Merci Phille.