Lees eerst
Lees tweedst
Dit heeft er ook iets mee te maken maar de relevantie mindert zienderogen

Woensdag dertig maart, een dag van dertien in een dozijn. Te veel kinderen om goed te zijn banjeren schaamteloos door mijn ochtendlijke aura terwijl ik op weg ben naar de arbeidsplaats. Stapels stompzinnige bezighoudingstherapie -door collega’s omschreven als werk- vervuilen mijn mailbox. De koffiemachine brouwt met veel kabaal een mengsel dat iets weg heeft van de laatste geuten van een lavement op z’n terugweg, dus het wordt weer wat water. Buiten is het grijs en regenachtig, maar misschien ook niet. Op zich maakt dat niets uit, want binnen hoeft er toch niets te groeien. Het enige dat er toe doet is dat de week op z’n kantelpunt zit, en dat m’n beenhouwer naar eigen zeggen niets te maken heeft met IS. Alsof ik daar aan twijfelde, de lieve worstendraaier.

Tot plots, iets na het zeer exacte tijdstip waarop de overdag overdreven en onecht gemotiveerde bedienden het gebouw uit spurten als zou hun wagen binnenkort in een pompoen veranderen, en iets vóór het magische overwinningsgevoel dat zich meester van me maakt als de laptop met een droge klik het laatste restje van weer een vervelende dag op hapt, het mirakel geschiedde (Haaaaaaaaaaa):

Na maanden wachten krijg ik een antwoord op mijn verzoek! Van een mens! Het moment van de waarheid is aangebroken! Slacht het vetste lam! Bel de bard en laat hem een lied ter ere van dit eigenste moment componeren! Hoera, hoera, driewerf fucking hoera!

Spoiler alert: Een anticlimax erger dan een meisje beffen op de vierde dag van een erg warm en door sanitaire ellende geplaagd festival incoming.

Wat? Hebben ze daar twee maanden voor nodig gehad? Zum Kotzen. Ten eerste: Het is erg makkelijk om oprechte excuses te veinzen vanuit het paleis der volksverlakkers. Ten tweede: Met hoevelen spijt het hen en begrijpen ze mijn situatie? Ik dacht dat enkel koningen, bisschoppen en pausen zich mochten bedienen van het pluralis majestatis? En ten derde: Nu zouden er plots wel agenten in mijn straat kunnen komen? Daar moet ik het fijne van weten:

Twee weken later mocht ik nog steeds geen antwoord ontvangen, maar ik ben hoopvol: Op straat staat al een hele week een oranje camionette geparkeerd volgens observatietip 1. Benieuwd naar de bevindingen van het team!