(Dit is het derde deel van het nieuwe standaarddrieluik in de wereld van klantvriendelijkheid. Klik hier voor het eerste en hier voor het tweede deel)

Als de rook opgetrokken is en de machetes begraven zijn, kijk je vaak terug naar het slagveld met gemengde gevoelens. Er werden dingen gezegd, gedaan, die de andere partij mogelijk gekwetst hebben. Misschien opzettelijk, misschien niet. Elk gevecht laat z’n littekens na. Had ik zo veel kakmetaforen moeten gebruiken? Had ik moeten dreigen met andere boekenwinkels? Had ik het idee van virtuele kortingsbonnen in een bedrijf z’n poeperd te duwen moeten opperen?

Ja.

Morgen ligt “The art of war” in m’n brievenbus. Ik ben een hoer. Laat het genezingsproces beginnen.